De Association of Critical Heritage Studies is gewijd aan de promotie en de ontwikkeling van erfgoedstudies als sociaal, cultureel, economisch en politiek fenomeen en als ruimte voor beroeps- en overheidsinterventie vanuit het standpunt van duurzaamheid en maatschappelijke en culturele rechtvaardigheid. Geïnspireerd door de intrinsieke denkmodellen van de verandering die deel uitmaken van postkoloniale studies is deze vereniging officieel in 2012 in het Zweedse Gotenburg opgericht, op basis van een inaugureel manifest waarin tot een transdisciplinaire en transversale bezinning over de wijdlopige en politieke basis van het erfgoed werd opgeroepen, om zo mensen uit de hele wereld bijeen te brengen die erin geïnteresseerd zijn een bijdrage te leveren tot een kritische analyse van de situatie, de structuur en de rol van het erfgoed.

In de afgelopen jaren, in de nasleep van de bloei van studies in de Franstalige wereld in de jaren 90 van de twintigste eeuw omtrent het maken van erfgoed is het debat over zaken van sociaal en cultureel erfgoed op wereldniveau aan intensiteit toegenomen. De vereniging heeft in belangrijke mate hieraan bijgedragen. De drie internationale congressen die achtereenvolgens in Zweden aan de universiteit van Gotenburg, in Australië aan de Australian National University en in Canada aan de Université du Québec à Montréal en aan de Concordia University georganiseerd werden, hebben tot nieuwe netwerken en de identificatie van organiserende thema's voor bezinning en dialoog geleid. Één daarvan is culturele particularisatie, een drijfveer voor de transnationale wetenschappelijke en professionele kruisbestuiving die de vereniging ondersteunt.

Uit onze epistemologische vooruitgang is een belangrijke vraag naar voren gekomen: wat is de ware status van erfgoedstudies? Is het een studiegebied, een groep beroepen rondom erfgoed, een domein voor universitair en postuniversitair onderwijs, of een aandachtspunt voor postkoloniaal onderzoek? Zoals een aantal andere academische, theoretische en openbare onderzoeksgebieden wordt het domein erfgoedstudies inderdaad geconfronteerd met mondiale transformaties die zijn plaats, conceptuele bekrachtiging en evoluerende maatschappelijke rol op de proef stellen. Het is nu voor eenieder duidelijk dat erfgoed de kern vormt van identiteitspolitiek en conflicten alsook van de economische ontwikkeling, hetzij in het kader van de reconstructie van de geschiedenis, hetzij uit het oogpunt van de ontwikkeling en bevordering van een bepaald territorium, eventueel ten nadele van een ander. In een steeds veranderende wereld is de hernieuwde complexiteit van zaken rond de bouw, toe-eigening en betekenis van plaatsen, van het verleden en van tradities nog niet ontplozen, en dit weerspiegelt de uitdaging die ons te wachten staat.  

In die zin is het domein kritische erfgoedstudies, overeenkomstig zijn traditionele blik vooral op thema's van macht, protest en dissonantie, stevig in de academische wereldverankerd geworden. Zulk streven gaat gepaard met studies, in de Franstalige wereld, over de zelfkant van instellingen en de creatie en historiciteit van erfgoed. Er is nog veel te doen, zowel op conceptueel als op methodologisch niveau, om ervoor te zorgen dat erfgoedstudies en alle mogelijke combinaties daarvan, in werelden met verschillende idiomen en culturen, een samenhang en nauwgezetheid behouden die een echt postkoloniaal perspectief zullen bevorderen en dit streven in de loop der tijd zullen onderhouden. Recent werk heeft meer dan ooit laten zien hoe de meest vruchtbare middelen van kennisproductie verankerd zijn in een daadwerkelijk begrip van plaatselijke kwesties en hun onderscheidingen volgens de regio's van de wereld of verschillende culturele en intellectuele tradities. De hoeksteen van dit proces is samenwerking, het bevorderen van een raakvlak tussen zulke uiteenlopende domeinen als materiële cultuur, politieke ecologie en locale ontwikkeling, om maar enkele te noemen. 

De drie tot op heden georganiseerde congressen van de vereniging hebben een wijdverbreide betrokkenheid bewezen bij het doorbreken van disciplinaire barrières en een verlangen om wederzijds respectvolle uitwisselingen op te bouwen met anderen die in verschillende sectoren en in verschillende plaatsen ter wereld werken. Wij willen in deze richting doorgaan en het samenwerkend leren voorbij. Daarbij geloven wij dat een echt veelbelovende kritische analyse grensoverschrijdend moet zijn in het creëren van een inclusieve dialoog.

De internationale voertaal van de vereniging is voornamelijk Engels, maar wij hopen bijdragen in andere talen en andere culturele universa aan te moedigen, daar dit een sleutel voorstelt tot ons vermogen nieuwe kennis op te doen.

Hieronder vindt u koppelingen naar delen van de Engelstalige website. Wij hopen dat deze u zullen interesseren.

Welkom bij de Association of Critical Heritage Studies.

Lucie K. Morisset

voorzitter